ഭക്തി എന്ന ഭാവം മനസ്സില്‍ ജനിപ്പിക്കാന്‍ ഈ ചിത്രത്തിന് കഴിയുന്നു. എന്നാല്‍ ചിത്രത്തിന് കഴിയുന്ന പോലെ വാക്കുകള്‍ക്കു കഴിയുമോ? കഴിയുന്ന വാക്കുകള്‍ കണ്ടെത്തി മാലകള്‍ ആയി കവിത ആയി ശ്ലോകങ്ങള്‍ ആയി ഈശ്വരാര്‍പ്പണം ചെയ്തിരുന്ന ധാരാളം കവികള്‍ കേരളത്തില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടുണ്ട്. ഓട്ടൂര്‍ ഉണ്ണി നമ്പൂതിരിപ്പാട്‌ സംസ്കൃത കവി ആയിരുന്നു. എന്റെ സുഹൃത്ത് ആയ എന്‍. ഇ. ജി. നമ്പൂതിരി വാകത്താനം നന്നായി ഭക്തികവിതകള്‍ എഴുതും. എന്നാല്‍ അവയ്ക്ക് ഒക്കെ പഴയ സ്വീകാര്യത നല്‍കേണ്ടതില്ല, അഥവാ നല്‍കുന്നത് ശരിയല്ല എന്ന പക്ഷക്കാര്‍ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ഇന്ന് ഭൂരിഭാഗവും.
ഗുരുവില്‍ നിന്ന് അറിവ് സ്വീകരിക്കുന്നത് തന്നെ അസഹിഷ്ണുത കടിച്ചമര്‍ത്തിക്കൊണ്ടാണ്. "ഹോ അമ്പടാ അവന്റെ ഒരു മുടിഞ്ഞ വിവരം." എന്ന് കമന്റ് പറയുന്ന ശിഷ്യന്‍ ആവും ശിഷ്യന്മാരുടെ നേതാവ്. എന്തായാലും ഭക്തി ഭാവങ്ങളുടെ ഭാഷ്യം രചിക്കാന്‍ ഒന്നും ഇന്ന് ആര്‍ക്കും നേരമില്ല. പടം കാണുന്നത് ഒരു ദൃശ്യാനുഭവം ആണ്. അതുപോലെ ക്ഷേത്ര ദര്‍ശനവും പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളെയും മനസ്സിനെയും ബുദ്ധിയേയും ഉണര്‍ത്തുന്നു.
ചിത്രംപോലെ അല്ല ത്രിമാനശില്‍പം. പ്രതിമയുടെ സംവേദനശേഷി വളരെ അധികമാണ്. ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ മുഴുവന്‍ കഥ ആണ് നന്നായി ചെയ്യപ്പെട്ട പ്രതിമകള്‍ പറയുക. ഞാനൊരു ചിത്ര രചയിതാവോ ശില്പിയോ അല്ല എങ്കിലും എന്റെ മനസ്സിലും ഒരു ചിത്രം ഉണ്ട്. അതിനെ ശില്‍പം ആയും മനസ്സില്‍ കാണാന്‍ കഴിയുന്നു. മറ്റുള്ളവര്‍ക്കും കാണാനും കണ്ടു ആസ്വദിക്കാനും കഴിയുമാറു അതിനെ ആവിഷ്കരിക്കാന്‍ അതിയായ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും അതിനു വളരെ അധികം സമയവും ധനവും പരിശ്രമവും ചെലവഴിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് വരികിലും ആ രൂപത്തിന്റെ സാക്ഷാല്‍കാരത്തിലെക്കുള്ള യാത്ര പന്ത്രണ്ടു വര്‍ഷം ആയിട്ടും പകുതി ദൂരം പോലും ആയിട്ടില്ല. ജീവിതയാത്രക്ക് സമാന്തരം ആയി അതും അനിശ്ചിതം ആയി നീളുന്നു. അതിനു അര്‍ഹിക്കുന്ന പ്രാധാന്യം നല്‍കണം എന്ന് വിചാരിക്കുമ്പോള്‍ ജീവിതം അപ്രധാനം ആയിപ്പോകുന്നു. അതിനാല്‍ തന്നെ ഒരു ആത്മവിചാരം ഒട്ടും രസകരം ആയിരിക്കില്ല.
(ഇനി "ആത്മവിചാരം" ആയിക്കൂടെ എന്നൊരു സുഹൃത്ത് ചോദിച്ചിരുന്നു.)
ഗുരുവില്‍ നിന്ന് അറിവ് സ്വീകരിക്കുന്നത് തന്നെ അസഹിഷ്ണുത കടിച്ചമര്‍ത്തിക്കൊണ്ടാണ്. "ഹോ അമ്പടാ അവന്റെ ഒരു മുടിഞ്ഞ വിവരം." എന്ന് കമന്റ് പറയുന്ന ശിഷ്യന്‍ ആവും ശിഷ്യന്മാരുടെ നേതാവ്. എന്തായാലും ഭക്തി ഭാവങ്ങളുടെ ഭാഷ്യം രചിക്കാന്‍ ഒന്നും ഇന്ന് ആര്‍ക്കും നേരമില്ല. പടം കാണുന്നത് ഒരു ദൃശ്യാനുഭവം ആണ്. അതുപോലെ ക്ഷേത്ര ദര്‍ശനവും പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളെയും മനസ്സിനെയും ബുദ്ധിയേയും ഉണര്‍ത്തുന്നു.
ചിത്രംപോലെ അല്ല ത്രിമാനശില്‍പം. പ്രതിമയുടെ സംവേദനശേഷി വളരെ അധികമാണ്. ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ മുഴുവന്‍ കഥ ആണ് നന്നായി ചെയ്യപ്പെട്ട പ്രതിമകള്‍ പറയുക. ഞാനൊരു ചിത്ര രചയിതാവോ ശില്പിയോ അല്ല എങ്കിലും എന്റെ മനസ്സിലും ഒരു ചിത്രം ഉണ്ട്. അതിനെ ശില്‍പം ആയും മനസ്സില്‍ കാണാന്‍ കഴിയുന്നു. മറ്റുള്ളവര്‍ക്കും കാണാനും കണ്ടു ആസ്വദിക്കാനും കഴിയുമാറു അതിനെ ആവിഷ്കരിക്കാന്‍ അതിയായ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും അതിനു വളരെ അധികം സമയവും ധനവും പരിശ്രമവും ചെലവഴിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് വരികിലും ആ രൂപത്തിന്റെ സാക്ഷാല്‍കാരത്തിലെക്കുള്ള യാത്ര പന്ത്രണ്ടു വര്‍ഷം ആയിട്ടും പകുതി ദൂരം പോലും ആയിട്ടില്ല. ജീവിതയാത്രക്ക് സമാന്തരം ആയി അതും അനിശ്ചിതം ആയി നീളുന്നു. അതിനു അര്‍ഹിക്കുന്ന പ്രാധാന്യം നല്‍കണം എന്ന് വിചാരിക്കുമ്പോള്‍ ജീവിതം അപ്രധാനം ആയിപ്പോകുന്നു. അതിനാല്‍ തന്നെ ഒരു ആത്മവിചാരം ഒട്ടും രസകരം ആയിരിക്കില്ല.
(ഇനി "ആത്മവിചാരം" ആയിക്കൂടെ എന്നൊരു സുഹൃത്ത് ചോദിച്ചിരുന്നു.)
No comments:
Post a Comment