ദേവീമാഹാത്മ്യം

ലോകത്തില്‍ സുഖഭോഗവസ്തുക്കള്‍ അനവധിയുണ്ട്. ഒരിക്കല്‍ സുഖത്തിനു കാരണം ആയ അതെ വസ്തു തന്നെ പിന്നീട് ദുഃഖം ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു അവസ്ഥ ഉണ്ട്. കൂടുതല്‍ സുഖം തന്നവ കൂടുതല്‍ ദുഃഖകരം ആയിത്തീരുന്നു.  

ശാശ്വതം ആയ സുഖം ദ്രവ്യ അധിഷ്ടിതം അല്ല എന്ന കണ്ടെത്തല്‍ ആണ് ആത്മീയദര്‍ശനങ്ങളുടെ അടിത്തറ. എന്നാല്‍ ഈശ്വര വിചാരത്തിലൂടെ നേടുന്ന സുഖം ഒരിക്കലും പിന്നീട് ദുഃഖത്തിന് ഇടയാക്കുകയില്ല എന്ന തത്ത്വം ആണ് ആസ്തിക്യത്തിന്റെ അടിത്തറ. 

ആസ്തിക്യബോധം ഉറയ്ക്കുന്നത് ഏതെങ്കിലും തരത്തിലുള്ള അനുഭവങ്ങളുടെ  ലബ്ധിയിലൂടെയാണ്. അഥവാ സിദ്ധിയിലൂടെയാണ്. 

ഒരു നല്ല ആസ്തികന് നാസ്തികനെയും ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ കഴിയും. എന്നാല്‍ നല്ല നാസ്തികന് ആസ്തികനെ ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ കഴിയില്ല.  ആസ്തിക്യവും നാസ്തിക്യവും ഉറച്ചിട്ടില്ലാത്തവര്‍   തമ്മിലാണ് പലപ്പോഴും അഭിപ്രായസംഘട്ടനങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവുക. 

എന്റെ ഈശ്വരഭജനം പുരോഗമിച്ചിട്ടുള്ളത് ക്ഷേത്രങ്ങളും ആയി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്. പരമ്പരാഗതം ആയി പകര്‍ന്നു കിട്ടിയ  ചിന്താഗതിയും ആയി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്. 

ഭൌതികം ആയി ദ്രവ്യവാദത്തില്‍ നിര്‍മിതം ആയ ഇന്നത്തെ  വിദ്യാഭ്യാസവും പുരാതനമായ ആത്മീയചിന്തയും തമ്മില്‍ പൊരുത്തക്കേടുകള്‍ ഏറെയാണ്‌. രണ്ടിന്റെയും ലക്ഷ്യങ്ങള്‍ സമാനം അല്ല. ഇതില്‍ ഏതു സ്വീകരിക്കണം എന്ന സംശയം ഇന്ന് പലരെയും അലട്ടുന്ന വിഷയം ആണ്.   കഴിവ് പോലെ രണ്ടും വേണം എന്നത് ആവും പലരും കണ്ടെത്തുന്ന ഉത്തരം. എങ്കിലും എല്ലാവരും പ്രാധാന്യം  കല്‍പ്പിക്കുന്നത് സ്കൂള്‍ അഥവാ കോളേജ് വിദ്യാഭ്യാസത്തിനു തന്നെ ആയിരിക്കും. 

പാരമ്പര്യവും ആത്മീയവും എല്ലാം അങ്ങനെ രണ്ടാംതരം ആക്കപ്പെടുന്നു. മാറിയ സമൂഹവീക്ഷണം അത്തരത്തില്‍ ആയിരിക്കുന്നതിനാല്‍ അതിനെ അതേപടി പിന്തുടരാന്‍ മാത്രമേ ഒറ്റപ്പെട്ട വ്യക്തികള്‍ക്കും സമുദായങ്ങള്‍ക്കും പലപ്പോഴും കഴിയൂ. ഇത് ഒരു വ്യക്തിയുടെയോ സമുദായത്തിന്റെയോ കുറ്റം അല്ല. അവര്‍ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്ന പൊതു പിന്തുണ പെട്ടെന്ന് പിന്‍വലിക്കുന്ന അന്യായം ആയ നയങ്ങള്‍ ആണല്ലോ സര്‍ക്കാര്‍ സ്വീകരിച്ചത്.  വിദ്വേഷം എന്ന നെഗറ്റീവ് ഭാവനയില്‍ അധിഷ്ടിതം ആയ നയങ്ങള്‍, അവയുടെ അനന്തരഫലങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ വേണം വിലയിരുത്താന്‍.  

ഭാരതീയതയുടെ മര്‍മം ആയ ബ്രാഹ്മണ്യത്തെ ദുര്‍ബലം ആക്കുക വഴി ഇവിടെ നേട്ടം ഉണ്ടാക്കുന്നത്‌ അധികവും വിദേശീയരും അവരുടെ സംസ്കാരശിഷ്ടം ചുമക്കുന്ന അന്യമതസ്ഥരും  ആണെന്ന സത്യം നാം തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.  

ബ്രാഹ്മണ്യത്തെ നശിപ്പിക്കാന്‍ ഉള്ള സര്‍ക്കാരിന്റെയും പൊതുജനങ്ങളുടെയും ബോധപൂര്‍വ്വവും അല്ലാതെയും ഉള്ള ശ്രമങ്ങളോട് എതിരിടുകയല്ല, സഹകരിക്കുകയും സന്ധി ചെയ്യുകയും ആണ് അവര്‍ ചെയ്തത്. അങ്ങനെ ചെയ്തവരെ ആണ് മഹാന്മാരുടെ ഗണത്തില്‍ ലോകം എണ്ണുന്നത്. എന്നാല്‍ ആ ലോകഗതി ഇപ്പോള്‍ രൂക്ഷമായ സമാധാന പ്രശ്നങ്ങളില്‍ ചെന്ന് എത്തി നില്‍ക്കുകയാണ്. ഭരണകൂടങ്ങളുടെ വീണ്ടുവിചാരം ഇല്ലാത്ത സമീപനം അഥവാ ദുര്‍ഭരണം മൂലം ജനജീവിതം ഇവിടെ പൂര്‍വാധികം ദുരിതം നിറഞ്ഞത്‌ ആയിരിക്കുന്നു. 

ഇതൊരു സമൂഹവിപത്ത് ആണ്. ഇതിനു പരിഹാരവും സമൂഹതലത്തില്‍ തന്നെ വേണം ചെയ്യാന്‍. ഇവിടെയാണ്‌ ദേവീമാഹാത്മ്യം എന്ന ശാസ്ത്രഗ്രന്ഥത്തിന്റെ പ്രസക്തി. മഹാദുഷ്ടന്മാര്‍ ആയ ഭരണാധികാരികള്‍ മുന്‍പും ഭൂമിക്കു ഭാരം അഥവാ നാടിനു ശാപം ആയിട്ടുണ്ട്‌. അവരുടെ സംഹാരം വരുത്താന്‍ കഴിവുള്ള ആന്തരിക ശക്തിയെ ഉണര്‍ത്തുന്ന മന്ത്രങ്ങള്‍ ആണ് ദേവീമാഹാത്മ്യം ഗ്രന്ഥത്തില്‍ മുഴുവനും ഉള്ളത്. അവ വ്യക്തിപരം ആയി പറഞ്ഞാല്‍ എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അനുഭവസിദ്ധം ആണ്. ആ വിശ്വാസവും ഉറപ്പും ആണ് അതിന്റെ വൃത്താനുവൃത്ത പരിഭാഷയ്ക്ക് എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. ആ ഗ്രന്ഥത്തെ അടിസ്ഥാനം ആയി സ്വീകരിച്ചാണ് ഈ ബ്ലോഗ്‌ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്.

ദേവീമാഹാത്മ്യം യജ്ഞരൂപത്തില്‍ പരിഭാഷ സഹിതം അവതരിപ്പിക്കാന്‍ ആഗ്രഹം ഉണ്ട്. ഏഴു ദിവസം ആണ് അതിനു വേണ്ടത്. ക്ഷേത്രവേദികളില്‍ ദേവീ മാഹാത്മ്യയജ്ഞം നടത്താവുന്നതാണ്.   രണ്ടു കൊല്ലം മുന്‍പ് അങ്ങനെ ഒരു യജ്ഞം കോട്ടയം ജില്ലയിലെ വെള്ളൂരില്‍ പൊന്നരികുളം വനദുര്‍ഗാക്ഷേത്രത്തില്‍ നടത്തുക ഉണ്ടായി. തന്മൂലം ഒട്ടേറെ ദുരിതനിവൃത്തിയും മംഗള ഫലങ്ങളും  ആ നാടിനും അതില്‍ സംബന്ധിച്ച എല്ലാ ആളുകള്‍ക്കും  ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. എനിക്ക് തന്മൂലം ലഭിച്ച മുഖ്യ നേട്ടങ്ങളുടെ പട്ടിക തയ്യാറാക്കിയാല്‍ ഈ ബ്ലോഗ്‌ എല്ലാം അതില്‍ പെടും. എന്റെ മനസ്സില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ക്ഷേത്രസങ്കല്പത്തിന് തത്തുല്യമായ  രൂപം ത്രിമാനതയില്‍ ആവിഷ്കരിക്കാന്‍ സാധിച്ചത് ആണ് ഏറ്റവും വലിയ നേട്ടം അഥവാ ഫലം ആയി തോന്നുന്നത്. 

നവരാത്രി കാലത്ത് ദേവീപരം ആയ ചിന്തകള്‍ക്ക് പ്രത്യേക പ്രാധാന്യം ഉണ്ട്. അനുഗ്രഹീതനായി എന്നൊരു തോന്നല്‍ ഉണ്ടായാല്‍ പിന്നെ ദൈവവിചാരം ഒക്കെ കുറയാനും ഒരു സാധ്യത ഉണ്ട്. ഈ ബ്ലോഗ്‌ അപ്ഡേറ്റ് ചെയ്യാന്‍ വൈകുന്നത് അതുകൊണ്ട് അല്ല കേട്ടോ. ഒരു ഗ്രന്ഥ പരിശ്രമം ഇപ്പോള്‍ മുഖ്യം ആയി എടുത്തിരിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ്. അതോടൊപ്പം ചില സംഘടനാ പരിശ്രമങ്ങളും വേണം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു. എല്ലാം ഈശ്വരനിശ്ചയം പോലെ മംഗളം ആവട്ടെ!