Saturday, 12 January 2013

ഒരു വലിയ സംശയം

ലൗകികബന്ധങ്ങള്‍ മായ ആണെന്നും അത് നശിക്കുന്നത് ആണെന്നും ഈശ്വരനുമായുള്ള ബന്ധം മാത്രം ആണ് ശാശ്വതം എന്നും ഉള്ള സിദ്ധാന്തം ആണ് ഒരു ഉത്തമഭക്തന്റെ മനസ്സിലെ ഉറച്ച ബോധ്യം. 

മായാബന്ധങ്ങള്‍ക്ക് അതീതമായ ഭക്തിയുടെ തലം വളരെ ഉയര്‍ന്നതാണ്.   അവിടെ ഭഗവാന്‍ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഇല്ല. അത്രയും ഉയര്‍ന്ന തലത്തിലേക്ക് എത്തുവാന്‍ നമ്മുടെ സാദാ ഭക്തി പോരാ.  

ഭക്തിക്കു വിപരീത ദിശയില്‍ ഉള്ള പ്രതിഷേധ ഭാവം മനസ്സില്‍ തോന്നിയാല്‍ പൂജ അല്ല, യുദ്ധം ആണ് കരണീയം. അങ്ങനെ ഒരു സാഹചര്യം സംജാതം ആയപ്പോള്‍ ക്ഷേത്രപൂജയില്‍ നിന്നും വിരമിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്റെ ആഗ്രഹം ശരിയായത് ആണെന്ന് നരസിംഹമൂര്‍ത്തിക്ക് തോന്നി. ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ തല്‍ക്കാലം സ്വതന്ത്രന്‍ ആയിരിക്കുന്നു. 

ഇനി എഴുത്തില്‍ പഴയത് പോലെ ആക്റ്റീവ് ആകണം എന്ന് കരുതുന്നു. ഒരു പുനര്‍ജ്ജന്മം പോലെ. ഇപ്പോള്‍ വയ്യ. എല്ലാം അബ്നോര്‍മല്‍ ആയിരിക്കുകയാണ്. മാനസിക അവസ്ഥയും.  കായിക അവസ്ഥയും ശ്വാസചംക്രമണം പോലും. എഴുതാന്‍ ഏറെയുണ്ട്. പക്ഷെ ഒന്നും ഇപ്പോള്‍ തോന്നുന്നില്ല. ശൂന്യാകാശം പോലെ മനസ്സ്. 

ഇങ്ങനെയാണ് എന്റെ പൂജ. കുറെ ദിവസം ചെയ്യും. മടുക്കുമ്പോള്‍  സ്വയം മതിയാക്കും.  ക്ഷേത്രരംഗത്തെ അശാസ്ത്രീയതകള്‍ ആണ് മടുപ്പിന് പിന്നില്‍. അതൊന്നും പറയാന്‍ അവസരമില്ല.   

ഇപ്പോള്‍ ഒരു വലിയ സംശയം കൂടി ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു. ഭക്തജനങ്ങളോട് ചില്ലറ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസം തോന്നാറുണ്ട്  അവരെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ ആയും ബന്ധുക്കള്‍ ആയും ആയിരുന്നു കരുതിയത്‌. ഇപ്പോള്‍ തോന്നുന്നു അവര്‍ ബ്രാഹ്മണരുടെ ബദ്ധശത്രുക്കള്‍ ആണ് എന്ന്.  അല്ല എങ്കില്‍ അതിനു എന്താണ് തെളിവ്? 

No comments:

Post a Comment